Çalışan anne vicdanı


burcu arkadaşıma 


Canım , ben kızımı 1 yaşında bıraktım  ama senin düşündüğün aynı şeyleri düşündüm şimdi 5 aylık hamileyim 3,5 aylıkken bırakıcam ve yine aynı şeyleri düşünüyorum.Değer mi acaba ? Hayat şartları değil mi ya da diyorum üniversiteyi boşunamı okudum ya da onlar büyüdükten sonra ben ne yapıcam Yani kendime tek tesellim onlar için çalışacağım .yetiyor mu diye sor hayır bu teselli yetmiyor İnan bana senin içini rahatlatacak şeyler yazmak isterdim ama çalışan bir annenin çocuğuna kim bakıyorsa baksın O annenin içinde her zaman bir ukte kalacak ve bu hisleri çalışmayan anne hiçbir zaman anlayamayacak .

Burcucum tek tesellimiz yavrularımız şunu görecek karşılarında kendi ayakları üzerinde duran,kimseye muhtaç olmayan bir anne modeli.... Çok üzülecekler belkide çok ağlayacaklar (ağlayacağız) ama onlara güzel bir gelecek için en azından ben buna mecbur hissediyorum kendimi

Etrafımdaki çalışan annelerin çocuklarına bakıyorum inan bana annenin verdikleri daha fazla buna inan. neden olmasın zamanlamayı doğru yaptıktan sonra çocuğumuzla vakit geçirdiğimiz zamanı çok güzel ayarladıktan sonra neden olmasın ....


Sevgiler....

  

1 yorum:

Burcu.. dedi ki...

Çok teşekkür ediyorum yazın için. Çalışan anneler sanırım bir nevi suçluluk psikolojisiyle kalan her dakikalarını çocuklarıyla geçirmeye çalışıyorlar. Umarım bütün bu sıkıntılara değer de mutlu çocuk olurlar.
Ne olurlarsa olsunlar ama mutlu olsunlar hepsi.
Sende minik kuzunu bir an önce sağlıkla kucağına al inşallah.
Sevgiler..

Yorum Gönder